تلومر و نقش آن در بيماری های ژنتيک و سرطان
نویسندگان: دکتر صادق وليان بروجنی * ، پريسا خردمند
استاد ژنتيک دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم، گروه زيست شناسی، بخش ژنتيک
کارشناسی ارشد ژنتيک، دانشجوی دکتری ژنتيک مولکولی دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم، گروه زيست شناسی، بخش ژنتيک
چکيده مقاله:
تلومرها مجموعه های نوکلئوپروتئينی ويژهای هستند که از صدها تا هزارها توالی تکراری پشت سر هم TTAGGG تشکيل شدهاند و در هر دو انتهای کروموزوم های خطی يوکاريوت ها قرار گرفته اند و از انتهای کروموزوم ها در برابر نوترکيبی و تجزيه حفاظت می کنند. مجموعه چند پروتئينی به نام sheltrin به توالی های TTAGGG متصل شده و باعث حفظ و نگهداری ساختار و طول تلومر می شود. تلومراز که آنزيمی ضروری برای حفظ طول تلومر در طی تقسيم سلولی است، در سلول های بدنی (سوماتيک) سرکوب شده است در حالی که در بسياری از بافت های سرطانی در انسان فعال است. ساختار و طول تلومر نقش به سزايی در فرآيندهای مختلف سلولی دارد. استفاده از تکنيک های سيتوژنتيک مولکولی منجر به شناسايی بسياری از اختلالات کروموزومی مرتبط با تلومر ها شده است. پيشرفت های اخير در ژنتيک پزشکی منجر به شناسايی و تشخيص طيف وسيعی از بيماری های مرتبط با تلومر شده است. در اين نوشتار ضمن مروری بر ساختمان و عملکرد تلومر، به تعدادی از بيماری های شناخته شده مرتبط با تلومرها اشاره می شود.
متن كامل [PDF 1316 kb]
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده توسط یحیی رضائی 09168912846 |
لينک ثابت
|جمعه 17 مهر 1394برچسب:,|